ძნელია იყო ეთიკური, როცა შენი ქვეყნის ოპოზიცია ბილიკს ქმნის მოსკოვში სირბილით. გარბიან პუტინის კარზე, თანაც ისე რომ წარბი არ უტოკდებათ.

ამ ნოღაიდელების, ბურჯანაძეების და პუტინის მისაღებში ჩაწერილ სხვათა და სხვათა ყურებისას სულ მიკვირს, ანკი როგორ დგას ეს სახელმიწფო საერთოდ ფეხზე?

როცა წარსულში ქვეყნის მეორე პირი ღიად ხვდება ოკუპანტი ქვეყნის პრემიერ-მინისტრს, როცა ყოფილმა პრემიერ-მინისტრმა უკვე მაზოლი ამოუყვანა მოსკოვს თავლებში...

ომი წავაგეთ კი არა, ასეთი "პატრიოტების” ხელში, საქართველოდან რომ არ აგვყარეს და ტრამალებში, ტუნდრებში, ტაიგებში და ჯანდაბაში რომ არ მიგვაფერეიდანეს, არ გიკვირთ?

არა, როგორც ჩანს, ჩვენ კიდევ არ ვაფასებთ ფაქტებს და მოვლენებს ადექვატურად, თორემ ბევრად მწვავე იქნებოდა შეფასებები ბურჯანაძეების, ნოღაიდელების მისამართით.

მოვთხოვდით პასუხს ამ ხალხს და კიდევ მათ, ვინც ცუგასავით მზადაა მოსკოვს გასავარდნად. მირბიან პუტინთან, რომელმაც წელიწადნახევრის წინ გვბომბა, ტერიტორიები გვგლიჯა, ბიჭები გვიხოცა.
ბურჯანაძე-ნოღაიდელები მირბიან მასთან და ცდილობენ ეს თავისი ღალატი აქეთ პატრიოტიზმად მოგვასაღონ.

მათ პოლიტიკურ უტიფრობას ბოლო არა აქვს. ბურჯანაძემ დააბრაკუნა, პუტინს ვხვდები, აბა პუტინი და მედევედევი აქეთ არ ჩამოვლენ, საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენაში დავეხმაროთო.
ამ ქალბატონს, მართლა საინტერესოა ვინ ვგონივართ ჩვენ? ადამიანები, რომლებსაც აზროვნების უნარი გვაქვს, თუ მამამისის ფქვილის მეშოკებიდან ამომძვრალი ვირთხები?

ვინ უნდა დაგეხმაროს, ვინც წაგგლიჯა ეს ტერიტორიები? ვინც გბომბა ღიად და დაუფარავად? ჩავიდა, გვერდი დაუმშვენა პუტინის. პრესა სულ ხუთი წუთით დაასწრეს იმ შეხვედრას და არ უხსენებიათ არც ცხინვალი, არც სოხუმი, არც ოკუპაცია. არ აღელვებს ეს თემები ნინიკოს და მოკალი თუ გინდა. ის სხვა საქმეზე იყო ჩასული პუტინთან. აკი დაიქადნა დიდ პოლიტიკას ვაკეთებო.

და რას ეძახიან ეს მართლა პოლიტიკანები დიდ პოლიტიკას? რა მოლაპარაკებების წარმოების თავი აქვს ერთი ქვეყნის ოპოზიციას მეორე ქვეყნის ხელისუფლებასთან? ეს ხომ ორჯერ ორი ოთხისავითაა, რომ ის მიხეილ სააკაშვილის მაგიერ ვერც ვერანაირ გარიგებაზე წავა და მიშას სახელით ვერც ვერაფერს დაპირდება.
ის ჰპირდება სხვა რამეს, მე რომ მოვალ ხელისუფლებაში ამას და ამას ვიზამ, ასე და ასე მოვიქცევიო. და ახლა, ცარიელ ენთუზიაზმზე რომ არ იძლევიან ამ დაპირებებს ესენი იქ, "მასკვაში”, არც ამას უნდა დიდი მიხვედრა. ისინი მოსკოვს სთავაზობენ თავს. მე არც არქიმედე ვარ და არც ახალი არაფერი აღმომიჩენია, და არც ევრიკას დაძახების უფლება მაქვს...

პირიქით, ეს ყველამ გადასარევად ვიცით რაც ხდება და რატომაც ხდება, მაგრამ მაინც ვდგავართ და მშვიდად ვისმენთ მათ უტიფარ განცხადებებს ვითომცდა და საქართველოს საშველად წავიდნენ იქ, ვითომ ტერიტორიული მთლიანობის აღსადგენად, ვითომ და ურთიერთობების გამოსასწორებლად.

და რატომ ვისმენთ ასე მშვიდად მათ უტიფარ, სამარცხვინო განცხადებებს? ხომ ვიცით რომ ისინი იქ ამ ხელისუფლების დასამხობად დარბიან და ხან ერთი სთავაზობს თავს საყრდენად და ხან მეორე?

რატომ ხარხარი არ გვიტყდება როცა პუტინი ბურჯანაძეს ეუბნება – "ეს იყო პეტერბურგში"... რომელი ბათუ კრავეიშვილი ეგა მყავს და რომელი მედეა ჯაფარიძე ნინო ბურჯანაძეა, ქეთოს და კოტეს ნავის სცენას რომ თამაშობენ უნავოდ?