თამარ ჩხეიძე: დამპყრობლის მიმართ პოზიტიურად განწყობილი ძალა მიუღებელია
– ქალბატონო თამარ, როგორ შეაფასებდით ირინა სარიშვილის ახალი მოძრაობის „ძალაუფლება ხალხს“ ჩამოყალიბებას?
– ირინა სარიშვილის მოძრაობა, პირადად მე, არასერიოზულად მეჩვენება. ვერავითარ საფუძველს ვერ ვხედავ, რომ ისინი ხელისუფლებაში მოვიდნენ ან საერთოდ რაიმე მნიშვნელოვანი გააკეთონ ქვეყნის სასიკეთოდ. გაერთიანებისა და მოძრაობის ჩამოყალიბების უფლება, რა თქმა უნდა, ყველას აქვს, მაგრამ რამდენად რეალურ ძალასთან გვაქვს საქმე, ეს სხვა საკითხია. ძალიან სამწუხაროა, რომ თავის დროზე ეროვნულ მოძრაობაში მყოფმა პოლიტიკურმა ფიგურამ არჩევანი გიორგაძის სასარგებლოდ გააკეთა. სამწუხაროდ, ქართულ პოლიტიკურ სივრცეში იმდენად არაადეკვატური მოქმედების წესები აქვთ, რომ აღარაფერი მიკვირს.
– ამ გაერთიანებაში შესვლა სარიშვილმა თქვენც ხომ არ შემოგთავაზათ?
– არანაირი შემოთავაზება არ მიმიღია. მათ კარგად იციან, ვის უთხრან და ვის – არა.
– სხვა პოლიტიკურ პარტიებთან თუ მართავთ კონსულტაციებს?
– გარკვეული საუბრები მაქვს, მაგრამ გულწრფელად გეტყვით, ოპოზიციის მიმართ საოცარი იმედგაცრუება გამიჩნდა. მივეჩვიე, რომ ოპოზიცია ისეთივე ანტისახელმწიფოებრივია, როგორც ხელისუფლება.
– ანტისახელმწიფოებრივში რას გულისხმობთ?
– ვგულისხმობ რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობებში მათ პოზიციებს. გული მწყდება, ოპოზიციის წარმომადგენლები ვერ ასხვავებენ ხელისუფლებასა და სახელმწიფოს შორის დაპირისპირებას – ხშირად აკეთებენ ქვეყნის საწინააღმდეგო განცხადებებს. ჩემთვის ასევე მიუღებელლია ის განცხადება, როდესაც ოპოზიციონერები ამბობენ, საქართველომ დაიწყო ომიო. თუ პოლიტიკოსობაზე გაქვს პრეტენზია, მაშინ სააკაშვილის პირადი სიძულვილი და სახელმწიფოს ინტერესები ერთმანეთისგან უნდა გამიჯნო. ქართულ ოპოზიციაში ვერ ვხედავ ისეთ ძალებს, რომელთა მთავარი მიზანი დაკარგული ტერიტორიების დაბრუნება და რუსული ოკუპაციის დასრულებაა. სამწუხაროდ, ისინი მხოლოდ ძალაუფლების ხელში ჩასაგდებად მოქმედებენ. ასევე, ვერ ვხედავ ისეთ ძალებს, რომლებიც მართლა დაინტერესებულნი იქნებიან დემოკრატიული საარჩევნო გარემოს შექმნით.
– რატომ, „ქრისტიან-დემოკრატები“ და „თავისუფალი დემოკრატები“ აქცენტს ამაზე ხშირად აკეთებენ...
– საუბარი ერთია, მაგრამ რამდენად გულწრფელები არიან, ეს მეორე საქმეა. პოლიტიკური პარტიების ნაწილს პრივატიზებული აქვთ არჩევნების თემა და პირად კუთვნილებად მიაჩნიათ. როდესაც დემოკრატიზაციაზე საუბრობენ, გულისხმობენ არა რეალურ დემოკრატიზაციას, არამედ ერთმანეთში წილების გადანაწილებას.
– ანუ თქვენ აცხადებთ, რომ ყველა ოპოზიციურ პარტიას პირადი ინტერესი ამოძრავებს?
– ყველა პოლიტიკოსზე ვერ ვიტყვი, მაგრამ თამამად შემიძლია განვაცხადო, პოლიტიკოსების უმეტესობა არაპრინციპულობით, ეგოიზმითა და თავქარიანობით გამოირჩევა.
– რაც შეეხება „სახალხო კრებას“, მათ მოქმედებას როგორ აფასებთ?
– არ მინდა პიროვნულად შევეხო „სახალხო კრების“ წევრებს. მიმაჩნია, რომ ისინი ამ გაუგებრობაში გულუბყვილობისა და პოლიტიკური უცოდინრობის შედეგად მოხვდნენ. მათი წევრების პატივისცემის მიუხედავად, „სახალხო კრებას“, პრორუსული ორიენტაციის გამო, უარყოფითად ვაფასებ. ჩემთვის მიუღებელია ყველა ის ძალა, რომელიც პოზიტიურად არის განწყობილი დამპყრობლის მიმართ. ნონა გაფრინდაშვილი ვერ აანალიზებს, რომ, სადაც ის დგას, ბევრად უფრო უარესია, ვიდრე ხელისუფლება. როგორც ჩანს, ნინო ბურჯანაძე პერსპექტიულ პოლიტიკოსად ჩათვალეს და მისი იდეები გაიზიარეს.
მსგავსი სიახლეები
კომენტარი