ლუდთან დაკავშირებული ტერმინოლოგია

მოგეხსენებათ, რომ სასმელებიდან მსოფლიოში პოპულარულობით წყლის და ჩაის მერე მესამე ადგილზეა ლუდი. ამ ოქროს სასმელმა სწრაფად მოიპოვა პოპულარობა და რაც აღსანიშნავია. ლუდის ხარშვისათვის საჭირო ინგრედიენტებია სვია, მარცვლეული და ალაოს ექსტრაქტი.

შესაბამისად, ლუდთან დაკავშირებული ტერმინოლოგიაც არც ისეთი მრავალფეროვანია, ყველაზე მეტად კი გამორჩეული და მნიშვენლოვანია: ლუდის ექსტრაქტი.

გაგაცნობთ მის მახასიათებლებს, ქიმიურ შემადგენლობასა და სხვა მონაცემებს.

ექსტრაქტი

მახასიათებლები: პირის ღრუში შეიგრძნობა მისი სტრუქტურა და სიბლანტე.

ქიმიური შედგენილობა: გამოწვეულია ლუდში პოლისაქარიდების (დექსტრინების) არსებობით, რომელთა ფერმენტაცია არ ხდება საფუარის მიერ. საშუალო სიგრძის ცილები ასევე უწყობენ ხელს ლუდის სრულად შეგრძნებას.

ყველა ეს მიზეზი გამოწვეულია არაფერმენტირებული შაქრების ანუ დექსტრინების არსებობით, რასაც ხშირად თან ერთვის დიაცეტილის გავლენა.

მისი გაზრდა სასურველია ლუდის ბევრ სახეობაში. მაღალ ტემპერატურაზე შაქრის გარდაქმნის შედეგად მიიღება ლუდის ტკბილი; კრისტალური ალაოს და „კარაპილსის“ გამოყენება; მალტოდექსტრინის გამოყენება; ტკბილში ლაქტოზის, ადეკვატური ცილის ნარჩენის, ხორბლის, შვრიის ან ქერის ფანტელების გამოყენება.

ხოლო შემცირება, ზოგადად არ არის სასურველი. დაბალ ტემპერატურაზე შაქრის გარდაქმნის შედეგად მიიღება ფერმენტაციის მაღალი უნარის მქონე ლუდის ტკბილი; ტკბილში დიდი ოდენობით სიმინდის შაქრის გამოყენება, ხანგრძლივი შენახვა, ბაქტერიული დაშლა, დაუდუღებელი ტკბილი, რომელშიც შესაძლოა წარმოდგენილი იყოს დიასტაზური ფერმენტები.

მაგრამ იცით თუ არა რომ, არსებობს ხილის და ბოსტნეულის ლუდებიც, რომელიც ხილთან ან ბოსტნეულთან ერთად იხარშება, ან ფერმენტაციის პროცესში ემატება შესაბამისი არომატი.

ხილის ლუდის ყველაზე აღიარებული მაგალითია ბელგიური Lambic. Früli ხილის ლუდია, რომლის შემადგენლობაში 70% ხორბლის ლუდია ხოლო 30% ხილის წვენი. ბოსტნეულის ლუდების ყველაზე თვალსაჩინო მაგალითია, სავარაუდოდ გოგრის ელი. ასევე ჩილის ლუდი და სხვ., რომლებშიც გამოყენებულია ბოსტნეულის დანამატები.

ფერი, არომატი და გემო მნიშვნელოვნად იცვლება დუღილის ან ფერმენტაციის პროცესში. კერძოდ, გამოყენებული ხილის და ბოსტნეულის დანამატის და ასევე , საბაზისოდ გამოყენებული ლუდის ტიპიდან გამომდინარე. ფერი შეიძლება იცვლებოდეს ღია ყვითელიდან მუქ ყავისფრამდე. არომატში უნდა იყოს წარმოდგენილი გამოყენებული ხილის ან ბოსტნეულის ძლიერი ნოტები, სადაც სვიის ნოტები მინიმალურად ან საერთოდ არ იქნება წარმოდგენილი. გემო უნდა მიჰყვებოდეს ფერს, სვიის სიმწარესთან ერთად, რომელიც სავარაუდოდ არ იქნება მკვეთრად გამოხატული. შესაძლოა ასევე შესამჩნევი იყოს გარკვეული მჟავიანობაც, ზოგიერთ შემთხვევაში. შეგრძნება მერყეობს ნაპერწკლოვანიდან საშუალოდ შესქელებულამდე. ალკოჰოლის შემცველობა იცვლება საბაზისო ლუდის ტიპის მიხედვით 2.%%–დან 12% ან უფრო მაღალ შემცველობამდე. IBU (ლუდის სიმწარის საზომი საერთაშორისო ერთეული) ასევე ძლიერ არის დამოკიდებული საბაზისო ლუდის ტიპზე და ცვალებადობს ფართო დიაპაზონით (5) –დან (70)–მდე.