მიყვარს, შე მართლა რჯულძაღლო! მეტი რა უნდა მჭირდეს!
შენ რომ იბრალებ, იმაში
არ გაგიცვლიან ჩირს;
გასწი ეგ ბოღმა, შენს გაზრდას,
მე საკმარისად მჭირს.
„არა
გჭირსაა?!“ — დამჭყივი,
ჩახმახს მოსინჯავ
ნელიად;
მეტი რა
უნდა მჭირდეს,
გული ისეთი
ძნელია...
ეს ფუფუნება
მაინც მაქვს,
ამსოფლიური, მწირს:
შენ რომ
დგახარ და მიმიზნებ...
მე რომ
ვდგავარ და მჭირს...
„არა
გჭირსაა?!“ — ექოებს
გადააქვთ კიდით
კიდე;
მიყვარს, შე
მართლა რჯულძაღლო!
მეტი რა
უნდა მჭირდეს!
„არა
გჭირსაა?!“ — ხორცს იჭამ,
მურით ითხუპნი
პირს;
ეგღა მაკლია,
გადავრჩე!
საბედნიეროდ, მჭირს!..
მსგავსი სიახლეები
კომენტარი