ჯერ ერთი, ის ვერ იქცევა ლიდერად, რომელსაც ხალხი გაჰყვებოდა, ვერ იქცა შემოქმედ ოპოზიციონერად. ნოღაიდელს არაერთხელ უთქვამს, ოპოზიციონერობა უცხო არ არის ჩემთვის, შევარდნაძის რეჟიმს აკი ვუდექი ოპოზიციაშიო. ის დაავიწყდა, რომ იმ ოპოზიციაში ისეთი ხალხი იყო, მას არავინ არაფერს ეკითხებოდა – სააკაშვილი, ჟვანია, მიხეილ მაჭავარიანი, ირაკლი ოქრუაშვილი, კობა დავითაშვილი, გია ბარამიძე, ძმები ბერძენიშვილები, ნინო ბურჯანაძე, თინა ხიდაშელი, დავით უსუფაშვილი, გიგა ბოკერია, ძმები კუბლაშვილები, ელენე თევდორაძე... ჟვანია-სააკაშვილი ჯერ გაფანტულად, ცალ-ცალკე ებრძოდნენ შევარდნაძეს და როცა დაასუსტეს, როცა მისი გარემოცვის დიდი ნაწილი გადმოიბირეს ან გაანეიტრალეს, მაშინ მოახერხეს მთელი ოპოზიციური სპექტრის კონსოლიდაცია და ამ შენს შევარდნაძეს, ბდღვირი ადინეს. გაამართლა მათმა სტრატეგიამ და ტაქტიკამ. ვინც ზემოთ ჩამოვთვალე, დღეს ზოგი მათგანი კია ოპოზიციაში, მაგრამ შემოქმედი ლიდერები აკლიათ. ცხონებული ჟვანია ცოცხალი აღარ არის და სააკაშვილი საკუთარი თავის ოპოზიციად ვერ იქცევა. არის კიდევ ერთი ასეთი ლიდერი, მაგრამ ის მუდამ ცალკეა, არცერთ გაერთიანებაში შედის და შალიკო ჰქვია სახელად. ნოღაიდელთან და მისთანებთან შედარებით, რას ლაპარაკობთ, შალვა გენიოსია.